Sıratın ortasında Misket.

Çölde yaşıyoruz insan çoraklığında
Yeşeremiyoruz edebiyat kuraklığında
Yazmadıkça öldürdük cananı, aşkı, gönlü
Algı çaparisine takıldık arkalı önlü

Çırpınıp duruyoruz şikayet ederek
Mutsuzum, isterim, istiyorum diyerek
Merak etmiyoruz oltanın ucu kimde
Bağırıyorlar kurtuluş Emperyalizm 'de

Bilim fısıldıyor göremiyorsunuz Hakk'ı
Ah bilsen gözünün önünde neler saklı
Kulaklar duydukça daha da yaşlanıyoruz
Saniyelik doğruya bin yıl taşlanıyoruz

Ahlaki değerler domino gibi devrilirken
Doğru yolda gidenler geri çevrilirken
susuyoruz çünkü kızıyor tarih yapıcısı
Bize açmıyor yazılmamış tarihi kapıcısı

Oysa gördükçe gerçekler kesiyor nefesimi
Bağırdıkça dinliyorum yankıdan kendi sesimi
Balık misali ucunda kıvranıyoruz bir oltanın
İçindeyiz Demokrasi denilen sultanın

Çözmüş değilim neden sevilir ezenler
Düzenbazlık düzeninde insan düzenler
Doğruyu yazan kalem erbabı tu kaka
Arası kalmamış ya fiyaka ya falaka

Korkma zira senin yolun müstakim
Kim yaşamın bir dakikasına hakim
Ey kalem dik dur budur senin fıtratın
ortasında misket oynamalısın Sıratın