tatlı serin bir rüzgara karşı
oturmuş karanfil kokulu sokakta
yudum yudum içiyorum rakımı;
karşımda dost yüzü
kulağımda dost sesi
yavaş yavaş içime çekiyorum
nefesi.
son akşam
ankara sokaklarında
adımlarımız kardeş
yüreklerimiz kardeş
söz veriyoruz
buluşacağız yeniden
her son ve ilk baharda
ankara'da bu son akşamda...
Kayıt Tarihi : 11.9.2006 09:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
her eylül ve nisan ayında tıpta uzmanlık sınavına giren arkadaşlara...
her son ve ilk baharda
ankara'da bu son akşamda...
umarım her şey gönlünüzce olur...
ama ankara' nın karlı kış günlerinde buluşmayıda deneyin
saygıyla
TÜM YORUMLAR (3)