Anıt Kabir'de diz dövmeler

Emperyalizme karşı şavaştın,
Güzel yurdumuzu kurtardın.
Ama! tohumlarını da ektin,
Suladın, çapaladın, kolladın.
Kale gibi karşımıza diktin.

Sevdiği şeyden nefret ettiği gibi,
İnsan, nefret ettiği şeyi severmiş.
Maksadın bunu ispat etmek miş?
Buyur, işte! rakın bile zehirlendi.
Paranın gücü, insanlığı yendi.

Tek yürekle peşinden gelen halk,
Zafere ne kadar da sevinmişti…
Unutulmuş peşinden koşan halk
Şöyle başını kaldırıp ta bir bak,
Egemenlik kimin elinde şimdi.?

Mandacılık, tartışılırken o günlerde
genç biri, ‘’tam bağımsızlık’’ dedi.
Düşünceye evet denildi oybirliğiyle
garantisi boğuldu, Karadeniz’de
Torunları zincirli hapishanelerde.

Koku alma duyguların bitmiş.
şu anason, bıyıklarına sinmiş,
birbirine karışmış kokular.
Parmağın da nasırlıymış anlaşılan,
bozuk çıktı seçtiğin kavunlar?

Emperyalizmin boyunduruğu sıktı yine,
Kıldan ince şimdi, eğilen boyunlar
İnim, inim! inliyor vatandaşlar.
Hadi kalk, önce sen dizlerini döv de,
Suçun sende olduğunu anlamasınlar.