Aşk acısı çekmeninde bir güzelliği var
Yanındayken bile onu özlemek
Iraklardayken hayaline sarılmak
Başka tür bir mutluluk...
Gecenin karası, ruhumun aynasıydı
Sen çiçeklerin en güzeliydin benim elimde
Kimseler bilemez ki ben gibi kıymetini
Zamansız sararıp solarsın eller elinde
Bak, silinmemiş yollarda ayak izlerimiz
Kaldırımlarda sıcak nefeslerimiz
Bakakaldım ardından öylece
...
Kendi gölgeme küfrettim
Martılara küstüm.
Denize tükürdüm balıklar güldü
Çığlığımı tuttu bastırdı dudaklarım
Benim derdim ne güneş, ne su ve ateşle
Benim derdim kendimle
Aklım firar etti delice sevgi yüzünden
Ne kadar istesem de sana gelmeyeceğim
Akılsız başın cezasını ayaklar çeksin derim
Ayaklarıma sıkacağım silahımı
Ne yaşasam, yaşamasam yürekte saklı
Yanmışım yanacak kadar
Daha yansam ne yazar?
..
Sınadım binlerce kez kendimi, sorguladım
Gün oldu bir ipe aşkımı bağladım.
Her akşam ilmeği boynuma geçirip kendimi astım.
Hayat şaire yüz vermedi hiç acımadı
Boynuma dolanan hep sahte kollardı
Saçlarımı karıştıran sahte parmaklar
Ne varsa hayatta yalan dolan!
Aslolan, anılarda soluyor fotoğraflar gibi…
Kayıt Tarihi : 28.5.2012 14:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gün oldu bir ipe aşkımı bağladım.
Her akşam ilmeği boynuma geçirip kendimi astım.
Hayat şaire yüz vermedi hiç acımadı
Boynuma dolanan hep sahte kollardı
Saçlarımı karıştıran sahte parmaklar
Ne varsa hayatta yalan dolan!
Aslolan, anılarda soluyor fotoğraflar gibi…
Gönülden kutlarım bu güzel şiirinizi...
Saygılarımla..
TÜM YORUMLAR (8)