Biliyordum gelmeyeceğini,
Yinede aynı gün aynı yerde
Son Otobüs gelene kadar bekledim seni
Son durak da.
.
Efsunlu gözlerini,
Kekremsi gülüşlerini,
Savruk saçlarının kokusunu,
Teninin dokusunu
Yüreğimde ki sevdanın tortusunu
Orada...
Son durak da
Aynı masada bıraktım.
.
Sonra oturdum kaldırım taşlarına
Göz yaşlarımla birlikte
İçimdeki hüzün döküldü gözlerimden.
Kocaman bir parça koptu sanki
Yüreğimden.
Umutlarımın tükendiği andı o an.
.
Çaresiz,boynum bükük
Omuzlarım düşük bir halde
Son otobüsle birlikte
Veda ettim Son durağa.
.
Biliyordum..
Uzaktı,yasaktı bu sevda.
İkimizinde geç kalmışlıklarımız
Kırılmışlıklarımız,mecburiyetlerimiz
Ve..
Sevgisiz yaşanmış yıllarımız vardı.
Gelmeyecektin biliyordum
Ama yine de bekledim.
O Son durağa
Bir daha asla gitmeyeceğim.
.
Şimdi..
Senden bana kalan anılarımı
Gecenin ıssız bir vaktinde
Usulca Denize bırakacağım.
Şiirlerimi yazdığın o defteri
Kağıt toplayanlara vereceğim.
Ve..
Son hatıranı da
Kaldırıp çöpe atacağım.
Yüreğinde sevgim yoksa
Seni hatırlatan
Anıların da olmasın bende
Olmasın.!
.
A.Nevzat Uçar.
20/Mayıs/2013. Saat:23:45.
Tuzla - İstanbul.
-
Nevzat UçarKayıt Tarihi : 15.6.2015 07:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Böyle bir büyük karşı koyuş,silip atmak var mıdır aşkta?
Şair'e bakılırsa büyük bir kasırga...Silip süpürüyor her yeri.
Kutluyorum Güzel şiirinden dolayı Dostum UÇAR'ı.
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (2)