a4 BEN ÖLÜYORDUM. Şiiri - Nevzat Uçar

.Hani o bakışın vardı ya
O bakışın.
Hani son buluşmamızın ardından
Otobüsün camından hüzünlü bakışın
.. Ne kadar saklamaya çalışsanda
Hissetmiştim son defa gözlerinin gözlerime değdiğini
Otobüs gidiyor,sen gidiyordun
Martılar çığlık çığlığa seni uğurlarken
Ben ölüyordum.
.
Nefesim kesilmiş,dizlerim titriyor
Düşmemek için,
Ayakta zor duruyordum.
.
Sen otobüsün camından bakarken
Bana yaşattıklarını,
Yaşamak isterken yaşayamadıklarımızı düşünüyordum.
Yani sen beni
Öfkeli bir söz içn değil
Çok önceden yüreğinden çıkardığın için gittin.
.
Olmuyordu olamıyordu sence
Bencil bir sevdanın kollarında
Yaşamak adına
Kadınlığını dahi bilmeden çırpınmak
Alıştırılmıştı sana.
Prangalarına aşinaydı bileklerin.

.
Öyle Felsefi sözlerle
Yok yaralandım örselendm
Ya da kirlendim gibi
Üstü kapalı serzenişleri bırak
Yüreklice söyle..
Sevgi bana göre değil de.
Sevmek,
İnsanları kirletmez
Aksine yüceltir derler
Ne diyor Cemal Süreya.
...'' Ne Günah işlediysek yarı yarıya.''
.
Yine de,
O bakışın vardı ya
Hani o bakışın
Dudaklarını büzüştürerek
Ağlamamak için kendini zor tuttuğun
O Otobüsün camından Bakışın.
Hala gözlerimin nemi,
Yüreğimin en derin yarasıdır.
.
...Dedim ya..
Sen otobüsün camından bakıyordun
Ben düşmemek için kendime tutunuyordum
Otobüs köşeyi dönüyordu
Sen gözlerime bakarak gidiyordun
Ben düşüyordum sarsılarak.
Sen mutsuzluğa adım atarken
Ben ölüyordum.
.
A.Nevzat Uçar.
11/Eylül/2016. Saat:05:15.

-