Neden dünden razı kirpikler kenetli ağlamaya.
Bağıra çağıra, çıkmak isterim dağ yamacına.
Maviye, bulutlara çıksam sakinleşsem dorukta.
Ayıplar senin kalabalığın, mutlu mesut yalnızlığımı.
Artık üzüm siyahı gözlerin durmuyor karşımda.
Narin ellerin nerde neden yoklar ellerimin arasında.
Mahrumum çoktan her şeyden, ölümü özlemek gibi.
Buram buram kokuyor bu düzende, ulaşamam sana.
Sana daha en güzel yanlarımdan bahsedemedim.
Ne çok sevebileceğimi öğrenemedin daha.
Senin de beni sevmek gibi bir çaban olmadı belki.
Olsun ben ikimiz içinde sevebilecektim belki.
Kalsa bu düzene örfe, adete belki adildi olan.
Sen bu gerçeği bile bile yanlış yerinden kestin.
Bir anda karşıma çıkıp ta umduğun, bilmem neydi.
Yasakları, imkânsızlıkları hiçe sayıp ta seven bendim.
Kenan Gezici 07/11/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 7.11.2025 23:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!