Anam yere sofra sererdi bize

Sabah erkenden kalkıp ekmek yapar,
Anam yere sofra sererdi bize.
Bazen şipit üstüne şeker seper,
Ekmeğe tere yağ sürerdi bize.

İnsan yer iken kendisinden geçer,
Yanında bir koca tas ayran içer.
Bazen saç üstünde börekler açar,
Katmer ile yufka dürerdi bize.

Bazen bura gelin derdi bağırıp,
İp gelebini açardı çağırıp.
Kirmenle kıl yumağını eğirip,
Kara kışta kazak örerdi bize.

Hasta olunca başımızda durar,
Uyuyunca üstüme yorgan serer.
Babam kızınca aramıza girer,
Eliyle kol kanat gererdi bize.

Yusuf acısı ile yana yana,
Şimdi arıyorum nerdesin ana?
Ah! Şimdi keşke yaşasaydı yine,
Bütün işlerime yarardı bize.