Neyleyim Beyler Şiiri - Midayet Kara

Alem gülerken, ben gülemedim
Riyakar dostu, hiç sevemedim
Yalancı dosta, can diyemedim
Vefasız dostu, neyleyim beyler

Çare bulamadım, gönlüm hasta
Çektiğim çiledir, kalbim yasta
Ayazda kaldım, bu kara kışta
Vefasız dostu, neyleyim beyler

Doldur kadehi, doldur be saki
Dostluk atadan, babadan baki
O dost yüzüme, gülüyor sanki
Vefasız dostu, neyleyim beyler

Hiç belli olmaz, sağıyla solu
Dostlar aramaz, parayı pulu
Sevgiden geçer, dostluğun yolu
Vefasız dostu, neyleyim beyler

Yaşayıp gör, dostluk hilesini
Düşenin, vururlar kellesini
İçten yıkar, gönül kalesini
Vefasız dostu, neyleyim beyler

Sana dostum der, alır aklını
Açığa verme, gizli saklını
Düşersen, öğrenirsin farkını
Vefasız dostu, neyleyim beyler

Güvenerek, verirsen elini
Arama, bulamasın kolunu
Eşkıya olur, keser yolunu
Vefasız dostu neyleyim beyler

Dostum diyerek, çıkarsın yola
Düştüysen eyer, kötü bir kula
Sözler kar etmez, bilesin ona
Vefasız dostu, neyleyim beyler

Midayet yazdın, iyi mi ettin
Dostum diyerek, peşine gittin
Ona güvenip, kendine ettin
Vefasız dostu, neyleyim beyler
(0874) Aralık 2009