Anam Babam Yok Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

ANAM BABAM YOK
Mevlâm halk eyledi gök yeri,
Bilinmez dünyanın evvel ahiri,
Her şeyin var batını ve zahiri,
Bayram aynı bayram anam babam yok.

Sağlığında yüzlerine doymadım,
Yıllar oldu kokusunu duymadım,
Ana kucağında gözüm aymadım,.
Bayram aynı bayram anam babam yok.

Bilemedim hangi bağda biteyim,
Ocağında duman olup tüteyim,
Varıpta ben kimin elin öpeyim,
Bayram aynı bayram anam babam yok.

Huzuru neşiyi nerde bulayım,
Daha fazla üzme kurban olayım,
Dedim varıp mezarını sulayım,
Bayram aynı bayram anam babam yok.

İyice bunaldım kalmışım darda,
Bedenim baharda yüreğim narda,
Derdimi dökerim kuş ile kurda,
Bayram aynı bayram anam babam yok.

Elinde tutardı yeşil sancağı,
Sarıp ısıtırdı ana kucağı,
Burnumda tütüyor baba ocağı,
Bayram aynı bayram anam babam yok.

Hayatın şartları beni yoruyor,
Babamın diktiği ağaç kuruyor,
Kul Müçtehit ıstırabı karıyor,
Bayram aynı bayram anam babam yok.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi