Unutulur da binlerce teferruat,
Sadece kalır gözde mazi, bir tek hat...
Tecrübe denen acaba bu mudur...?
Yanılmak olmadan, yaşanmıyor hayat....
Tepeleri törpüler, çukurları da;
Düzeltiriz hafızada, bu bir sanat...
Büyük isen devleşmek, küçük müsün red;
Huyudur nefsin, sevilmez hiç kanaat...
Sakın övünmek şeytan işi deme ki;
Yürüyemeyen kendine takar kanat...
Sormalıdır, her kişi; ben neyim kimim...?
Anahtar o dur, açık ona kainat...
Erdal Sayıl
Erdal SayılKayıt Tarihi : 18.10.2010 18:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdal Sayıl](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/18/anahtar-74.jpg)
Tebriklerimle.
Anahtar o dur, açık ona kainat....evet bu sorgulamayı yapmalıyız..Güzel yüreğinizi kutlarım..
kutlarım
namık cem
TÜM YORUMLAR (14)