Tohum topraktan vakti geldiğinde çıkar.
Çiçekler vakti geldiğinde açar.
Ağaçlar meyvelerini vakti geldiğinde sunar.
Kelebek kozasını vakti geldiğinde yırtar,
Vakti geldiğinde yeni hayatına başlar,
Özgürlüğe kanat çırpar.
Güneş vakti geldiğinde doğar,
Ay vakti geldiğinde geceyi aydınlık yapar,
Yıldızlarla birlikte ışıldar.
Ah umutlar, sevdalar, aşklar,
İnsanı hayata bağlar.
Aman dikkat et akmasın gözünden yaşlar.
Bir ömür sürecek elbet tadına doyulmayan duygular,
Ama o sadece benimle yaşayacak bu duyguları, artık farkına var.
Varamazsan farkına, oturur kalırsın tek başına,
Kendi cehenneminde yanarsın, ateş har.
O benim, Allah’ın izniyle benimle olacak bir ömür,
Yaşayacağız bir ömür, nice nice mutluluklar hazlar.
Vakti geldiğinde anlarsın, vakitse dar.
O gün geldiğinde düşmanlar çatlar,
Belki havai fişekler patlar ama kuşlar korkar,
O yüzden belki dilek fenerleri gökyüzüne doğru uçar, ışıldar.
Onun kalbinde, hayatında sadece bana yer var.
Kalbinde ben, düşünde ben, aklında fikrinde ben,
O sadece bana yâr.
Gül gibi güzel bir iz bıraktım bırakıyorum kalbinde hayatında,
Bende anahtar.
8 Eylül 2025 Pazartesi 8:58 İstanbul
Kayıt Tarihi : 8.9.2025 10:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!