Anahtar Şiiri - Zümrüdü Anka

Ne gidecek yerim , ne de konuşabileceğim kimse yoktu sanki.
Öyle , öylece kala kaldım yüreğimle.
Yüreğim bir kor gibi yanıyor.
Yanmaya da devam edecek , bu gidişle .
Gelmeyeceksin öyle mi ?
Sormayacak , umursamayacaksın.
Yine beyninde beni suçlayıp yüreğinde kendini aklayacaksın.
O yüreği sevdiğim için susuyorum ve nasıl mutluysa öyle de kalmasını diliyorum.
Söylenecek o kadar çok şey var ki aslında , beynimde fırtınalar kopuyor.
Yüreğimde depremler oluyor.
Ruhum sıkışıyor , bedenimden çıkıp gidecekmiş gibi...
Anahtarı sende iyi ki ,
Bende olsaydı şimdiye çoktan gitmişti.