Anahtar Şiiri - Süreyya Aktaş 3

Gümüş Adam ile Karşılaştığım Gün:

“ Yolculuğum nedenleri ve niçinler, kendi içerisinde çözmeye çalışan, “Gelişim
Vagonumun Penceresinden” baktığım, ve “Gümüş Sihir Tepsi” yi gördüğüm, üzerine fark ederek yerleştirdiğim, renkli çiçek yaşantıların; sonsuz ötesinde
bulunan varoluşçu korkularla savaşan bir durumdaydım. Kendimi suçlayarak geçirdiğim güne rastlamıştı. “Ay, Güneş, Yıldız” üçlüsü bana gülümseyerek,
“Gümüş Gerdanlık Tabakları” göstererek, “ Farkında lığının Farkında lığıyla”,
“Geçmiş, Gelecek, Bugün” e, bir kez daha “ Yüzleşerek” bakmam gerektiğini
hatırlattı. Ve yine “Gümüş Bardaklar ile Süslenmiş Tepsim”, “Gelişim, Değişim,
Dönüşüm” raylar üzerinde: - “Amaçlar, Hedefler” kurarak, “Kaybolan Gümüş
Kaşıkları” arayışıyla yolculuğa çıkmalıyım diye düşünüyordu.

“İçimdeki Kelebek Çocuk” …
“ Yaşama bir şeyler katarak yolculuğa çık.” Diye sesleniyordu. Ve insanları
korkularıyla yüzleştirmeli, tabiri caizse “AYNA” olmalısın diyerek
tekrarlıyordu. Aynadan ziyade farklı bir şey yapmalıydım… yapmalısın…tüm
dünya yapmalı” … diyordu.

Gümüş Adam ilk adımı boşanarak atmıştı:
Ve Ayvalık’tan, İstanbul’a gelmişti. Yeni başlangıçlar için…

Ben mi…
daha sonra adına diploma verdiğim ve kabul etmeyen değerleriyle ileriki
zamanlarda insanlardan zarar gören “Ay Adam” diplomalı, Marmara Üniversitesinden yeni mezun olmuş, “Yönetim Danışmanının” yanındaydım.
Bana dönerek

– “Kültür ve Değerlerini” sen bul. Ve korkusuyla sen yüzleştir.” Dedi. Mesleki
alandaki gelişimleri kendisi, kültür bölümünü bana bırakmıştı. Uygulamam da
bilgi ve hayal gücü sahibiydim.
fakat, becerim yoktu. Ve belki de bir tekniğim yoktu.