Ana-dolu Şiiri - Abdulkadir Yıldız

Bir kadın kezzaptan göz yaşlarını
Damla damla damıtır yüreğine
Siyah saçlarında çöl yangını
Dudağı çatlamış alevleri solurcasına
Seraptan kaçıyor kendi gerçeğine

Karanlık süzülür saçlarında
Dalgalar kıyılarını döver bütün zaman
Bir gemi yaklaşır gönül limanına
hem ağıt yüklü hem umut yüklü
Bir kadın bahar rüyasında
Ateş nefesinde solarken çiçekler
yüz hatları çiizgi çizgi
Kesik kesik kırık aynasında

bir kadın başaklarda sararmış
Nasırlı ellerinde kırmızı haritalar
Haykırıyor "yangınları söndürün
Yaylalarımda melesin kuzular
Zamanı tersine döndürün
Yeniden insanı sarsın kucaklayan arzular"

Bir kadın Ağrının tepesinde bağırır
Yankısı torosların eteklerinde
Ağıtlarını dicle fırata akıtır
Bir kadın insanlığa çağırır
"Kırın nefsin putlarını tağutlarını
Türküler söyleyin akdeniz ege marmaraya
Anadolu ana-yurdu
Anadolu ana doğurdu
Doğumlar sancısız olmaz
Anadolu ana-dolu anam dolu

ABDULKADİR YILDIZ