Alan Adam Şiirleri - Şair Alan Adam

Sen Dicle ol, ben de; hep asi Fırat,
El ele vererek, yan yana aksak.
Şatt'ül-Arab'da bir, birleşip sırat,
Köprülerden geçip, Hürmüz'e varsak.

Kil tablette sevdan, ben Ur'da esir,

Yaşanmamış ömrümü, buldum ben yüreğinde,
Ertelenmiş her anı, bir çizgi ellerinde.
Sen zamanı durdurdun, geri sardın her günü,
Umudun son bulduğu, bir yolun bitiminde…

Bir başka doğdu güneş, hep ılık esti rüzgar,

Çûna te yê bê wext bê dilê min bû,
Li ber mirinê me, veger, were, zû!
Hilweşîya ezman, bajar belavbû,
Te şewatek vêxist; agirek bê dû.

Şevên tarî direj, emrê min kin bû;

Ne varsın ne yoksun gönül bağında,
Ne soğuk ne harsın yanan bağrımda.
Ne bakır ne kalay sevda çağında
Kendini tarif et, ben çözemedim…

Hem yârsın hem ağyar, aynı mekânda,

Güneyden bir rüzgar, bir sevda yeli,
Getirir zülfünden, ince bir teli.
Sessizce buradan, gittin gideli,
Kalmadı hayatın, anlamı evin…

Beklenmedik muştu, kalbi bir selam,

Gamzeli yüzünde yanık izi var,
Yüreğinde hüzün sanki sonbahar.
Ta Kuzey Kutbun'dan, güneye kadar,
İlmek ilmek bir yol dokudu biri.

Kalbinden sıcacık, esti bir rüzgar,

Şarkılara ilham senin ismini,
Duygu belleğime gizli ekledim.
Beni esir eden katı kalbini,
Açarsın diyerek, her gün bekledim.

Katıdır yüreğin, elmastan da sert,

Bir kuyuya düştüm, çıkamam sensiz,
Çürüyüp tükendim, kaldım güneşsiz.
Seni bana yasak; gören her kalpsiz,
Bu sevdaya boyun, eğecek bir gün.

Tut elimden bir kez, çek beni, kurtar,

Birimiz kuzeyde, güneyde biri,
Ruhum bedenimde, yanarım diri,
Sonsuzluğun sırrı, sevda iksiri,
Artık çok uzakta, bir yol bul bana!

Sensiz bir hayata hükmeden tahtı,

Maziden atiye, bir yol çiz bana,
Meçhule geminle, yola çıkayım.
Katık niyetine, umut ver bana,
Her iki cihanda benden olayım.

Şimal yıldızım ol, yolumu sen çiz,