Amasya Şiiri - Metin Başol

Etrafını çevirmiş sur gibi yüce dağlar,
Binbir çeşit meyve dolu bahçeler ve bağlar,
Derler:”Amasya’ya hem gelen, hem giden ağlar”
Gelince ağladım ben, giderken de ağlarım.

Çalışkandır insanı, nasip arar her şeyden,
Güneş ile yeniden doğar, canlanır birden,
Ferhat ile Şirin’i soran olursa benden,
Onun, şirin şehri görmediğine yanarım.

Yeşilırmak can verir Amasya Ovası’na,
Her mevsim bambaşkadır, hayranım havasına,
Rastlanmaz bir yerde kirazına, elmasına,
Dünyanın meyvesini Amasya’da ararım.

Buram buram tarih yazar, her köşe burda,
Atam, Amasya’da seslenmişti bütün yurda
Selam söyle geçmişe yolcu, biraz durda,
Tarihe şan vereni Amasya’da ararım.

Güzeli edalıdır, köylüsü pek çalışkan,
Nura boğar beş vakit, taşı toprağı ezan.
Başol bilmez misin, kimler geçti Amasya’dan?
Layıkınca yazamadığıma da yanarım.

Metin Başol
26/03/1983-Amasya