Amansızı Zamanların

Uçup giden zamana bak
Kurşun bile bu kadar hızlı çıkmadı namludan
Kimi hoşçalayın
Kimi bomboş
Ne ki derdin
Uçup gidersin yaşamlardan

Tut beni çek kolumdan der gibi bazı
Ah bir dönülebilseydin geriye
Senden bana ne kaldıysa nar çiçeğim
Al benden de o kadar
Geçmişten bu yana
Sanki her şey bomboş
Ne varsa diyorsun şimdiki zamandan

İlk aşk ve ilk heyecan
Biricik o yaşanmıştan

Ağıtın yumruğu vurur göğsüme göğsüme
Dağılmaz bir efkar sisi
Çıkılmaz bir dev halkadan
Gizli saklısın

Duygularım
Sen
Karanlıklardan bir zılgıt
Adımlayışında taş kaldırımları
Genç değilim ıslığını geçirirsin içimden
Yol aşıp geçti epeyi
Ağmıyorsun artık
İki bedenin tepelerinden bir yerden

Besbelli diyorsun
Yüküm var
Yüklüyüm yükümlüyüm
Hüküm ise kendimce
Hükümlüyüm
Ne yananını
Ne yakınanını görüyorsun
Küseceksin belki birilerine
Naz olsun niyaz olsun işte cânım
Küseceği dahi bulamıyorsun
Yittiyse
Uçup gittiyse duygular
Umuda bile hasretse insan
Kimi kimliği soyup
Atıp şu ruh ağırlığını bedenden
Buysa tablo ve yoksa oyunların sonu başı
Yaratılmadıysa insan için insan
Yayacaksın çaput çul kilimini çayıra
Bundan ötesini gayrı
Kim araya
Kim kayıra

6 Nisan 2009 Denizli