Dünya acıyı bal eyledi
Dertleri ekti ağaç etti
Günler geçti yaz geldi
Şimdi gel topla meyveyi
Olgunlaşmış meyve yere düştü
bir açsa gözlerin bir açsa
dünyanın yuvarlaklığına
bir sevinse gözlerin bir sevinse
parktaki çocukluğuna
daha ne istersin gözlerinden
dünya kadar büyük
dünya elimde kitap
ben okur
ayaklarımın altında
derin çizgiler var
meridyenler
yüreğimde mızrak
Bir dakika dur!
Hayatı geçiyorsun aheste aheste
Önce elemlere çevir başını
Sonra sevinçlere
Sonra tekrar elemlere
Ömür ırmağında çürük köprü
durdum...durdum bir yaban elde
a'dan başlasam gülüyorlar
z'ye arkalarını dönüyorlar
fikir satmak kolay mı
ilkelizm ülkesinde...
şevkim çürüyor
kurulmuşum düş salıncağına
aklım havada ayaklarım havada
buluta çimdik atıyorum
kuşların kanatlarıyla danstayım
yağmur damlaları misket
yirmi bir oynuyorum
düş ağacı...düş ağacı...
hayal kesen nerede
tohumu sabah verdin
meyveleri oluştur geceye
ne güneşi ara
ne yağmuru
dün yaramaz çocuktu
kaçtı elimden
bugün elimi öptü
girdi içeri
yarını çıkardım sözlüğümden
gecikecek gibi geldi...
dün gibisin unutulmuş mağrur
tuzlanmış umutlar
sırlar salamura
her mevki terk etmiş görevini
ustalığa soyunmuş yitik çocuklar
tozlanmış görüntün
dünya
bir ulu çınar
şöyle kalın köklüce
altında keyiflerin çatıldığı
yeşiliyle mavisiyle
toprağıyla güneşiyle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!