Etek giydi bahar
Sözlendi esintilerle
Kiraz mevsimindeyiz
Çiftleşmiş kırmızılar
Alevlenmiş dal
Şarkı besteliyor
fırtınalarda büyümüş
elinde keskin kılıç
hırçın mı hırçın
sesi gür
ıslık çalıyor
yarıyor bulutları
sen akşamın katı kurallarısın
karşılıklı oyuna tutuşan
belleklerin fırtınalara aday olduğu
adını karanlığa yazdıran
gençliğime soramıyorum yaşamamış
turlarını bilmiyor ahir zamanın
Çocukların yüreği coşku dolu,
Bugün hep onların bayramı oldu,
Bakın, herkesin yüzü neşe dolu,
Özlenen Millet Meclisi kuruldu.
Dendi, vatanın geleceği onlar,
gönlünün boşluğunda saray yap bana
endamı gözümüzü korkutsun
mahçup bakışlı kapısı
derin nefesli bahçesi olsun
adımız kapıda tokmak
sevgimiz manolya koksun
Coşkun Karadeniz’in
Kara elmas diyarı
Seni çok sevenlerin
Atacak yürekleri
Sende Zonguldak
özünü yudumlayan sefillik
sefer tasının dibinde
bayramı görmemiş
arife taneleri
dualar kabul edilmiyor
tencere mabedinde
ufukları tarıyorum
yarım kalan aşkımı düşürmüştüm
maviyle mavi buluşmuştuk
günün saadet vaktinde
antikacıları arıyorum
yarım kalan aşk bulunur mu
Matlaşmış atmosferin bulutları arasında uçuşmuş
Kimbilir belki de sadece üzgün olduğu içindi yalnızlığı
Ne soruyordu ne de konuşuyordu
Sadece bakıyordu derinden ta uzaklara
Güldü bir ara kısık kısık
Güneşin batışındaki o kızıllığı görüyordu




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!