Ay ışığında;
Bir başkadır gözlerin
Yüreğimde köz,
Can alıcı sözlerin
Ben hala bildiğin ben
Eşe dosta,yine seni söylerim.
Sen gelince;
Gün yüzüne çıkıyor
Küf kokulu cismim.
Gülümsüyor mahcup çehresiyle
Üşengeç ve de soluk resmim
Sizleri ilk gördüğümde;
Henüz açmamış kır çiçeği gibiydiniz.
Şimdi bakıyorum da;
Tomurcuk açmış gibisiniz.
Biliyorum,kabuğunuza sığamıyorsunuz.
Garip bülbül gül’e ağlar
Dertli Yunus ona çağlar
Ferhat yüreğini dağlar
Aşk yüzünden,aşk yüzünden.
Mecnun Leyla’sını arar
Yalnızlık nedir? diye sordular;
Dağları gösterdim.
Aşık nedir? diye sordular;
Dedim: Bende olmak isterdim.
Engin nedir? diye sordular;
Yörüngende döndüğümü
Günden güne söndüğümü
Ruhumdaki kördüğümü
Çözme vakti gelmedi mi?
Sensiz bir hiç olduğumu
Kâinatta niçin varız bir düşün
Uyan artık gerçek değil,bu düşün
İblisin sunduğu zincirleri kır
Hakkın hediyesidir bize bu sır
Hasretin yüreğim dağlar
Çaresizlik beni bağlar
Ne yapayım içim ağlar
Özledim kokunu Hanak
Gözüm açtım seni gördüm
Şehir gibi büyük bir kalbiniz,
Şiir gibi sıcak bir yüreğiniz var
Şair Müdürüm...
Sevgili dostum, yazmış olduğun şiirleri beğeni ile okuyorum. Çok güzel bir yorumun var. Dilin akıcı, her mısran değişik bir haz veriyor insana, kalemin dert görmesin yüreğine sağlık