Ansızın bir uykudan uyanıştı sanki
Gözleri yeni doğmuş gün gibi
Aydınlıktı saçlarındaki renkler
Parlaktı gözleri
Neşesi tükenmez sürüklerdi onu görenleri
Bir nur yansırdı gözlerinden
Savaşın temelini belirlediği ilkel toplulukların cehaleti
Farksızdır bir körün ışığı gördüğünü sanmasından
Ve bu en ilkel duygular asla yozlaşmaz düşmez bir gardla yoklarlar beynin iradesini
Bu en ilkel duygulara direnen biri
Farksızdır sağlam bir kötürümden ama diri
Günlerin geceleri ve gecelerin günleri kovaladığı sıralarda
Ansızın uykumu bölen hatıra dalgasıyla uyanıyorum
Kimi zaman uyanıkken gördüğüm bu rüyalar beni büsbütün delirtiyor
Çevremdeki kalabalıktan nefret ediyor
Hatta bütün bütün herkese kin tutuyorum
Sen gittiğinden beri çok kalabalık bir yalnızım
tutmadığım ellerin benim değil
görmediğim gözler evim değil
şiirlerim senin dışında korkak değil
mutsuzluk o kadar yakışmış ki mutluluk garip gelmiş
işin garibi bu bana garip gelmemiş
kaç dize oldu sayabilecek kadar iyi değilim
İçime oturdun yine gece gece
Soğuk bir duvar misali bakışların yine işledi içime
Oysa ben canımı verirdim tek saç teline
Değişmezdim sevgini bir güneşe
Çünkü benim aklım galaksi misali gülüşüne vurgun
Kalbimde aşk adına büyük bir soygun
Yaşamamakla denk şimdi sensiz olmak
Karanlık gecelerde bir şimdi yaşamak
Yakından görmek zordur içinde dokunamamak varsa
Saçların ışığın telleri gibi parlıyor
Ve eminimki seni gören her şair şiir yazıyor
Mavidir gözlerin sanırım
Bu sadece...
yol yokken yeni yollar yaratma çabası
bir şiirin normal mi canımı yakması
normal mi kalemden çıkanın ruhumu çalması
her kelimenin başında aklıma çehrenin yansıması
uzun zaman oldu gözlerine bakamayalı
Sana şiir yazmayalı ne kadar oldu iki haftamı?
yazmadığımı sevmem ben
seni yazmaktan ziyade seninle konuşmak istiyorum
ondan dolayı yazmıyorum kağıtları incitmemek için
sen bilmezsin gözlerine bakmak için fırsat kolladığımı
sana şiirlerden bir ayna yapacağım
Ölüm soğuk katı bir duvar gibi
Bana şu sıralar en çok o yakın
Düşüncelerimin süsü şimdi
Ruhuma artık zevk vermiyor dünya
Erken ölürüm belki
Daha fazla dayanamam bu dünyada
Hocam Aykut uc yiiyo