Alperen Ekiz Şiirleri - Şair Alperen Ekiz

Ben benden vazgeçince
Kimse vazgeçilmez değil artık bence
Yazıyorum çiziyorum kendimce

istemediğim ve ait hissetmediğim bir kalabalıktayım
sanırım onlarca gereksizin kankasıyım

Uzunca şiirler yazdık
Yalancı cennetlere gamzelere…
Güzel sevgiliye binlerce
yeşil gözlere ölürcesine
Her bir şiiri benlik saydık çokça bağlandık
Kendimizden öteydiler dizelerce

Sesin kalmadı
Bilmem anladınmı
Artık liriklerimde yaşarsın
Bende hayallerin hapishanesinde yaşarım
Sen liriklerin yalancı güzeli
Ben bir şiiristin son demleri

şiir damar oldu akıyor
bazen insanlar şiir olmayı seçerler
sonsuzluk ırmağına akmak için sanırım
ağaçlar var oysa asır olmuş
öyle görünür öyle kalıcı olmaktansa
akan ırmağa katılmak saçmadır

karanlık geceleri sahiplenir gibiyim
bazen duruyorum dünya durmuş gibi
dalıyorum nereye olduğunu bilmeden
neyin var diye sorarsan bilmiyorum
yok oluyorum iki dakika iki saat anlamıyorum
artık şiir yazmıyorum

Güneş gibi çevresinde olanlar var
etkiledikleri var
ama hiçbiri o değil
yalnız yanıyor ışıtmak için
ısıtmak için
bir yalnızlık düşmüş bu dünyadan payına

Ölüm soğuk katı bir duvar gibi
Bana şu sıralar en çok o yakın
Düşüncelerimin süsü şimdi
Ruhuma artık zevk vermiyor dünya
Erken ölürüm belki
Daha fazla dayanamam bu dünyada