Alpaslan Önal Şiirleri - Şair Alpaslan Önal

Sordular babama, dedi,
.....bu veled küçükken yaramazdı.
Yaslardım başımı anama,
.....evet küçükken yaram azdı.
Götürürler di lokmana,
.....verdiği ilaçlar yaramazdı.

İlk aşklar unutulmazmış,
Leyla ile mecnun gibi adı kalır.
Kederli gözlerden dökülürmüş yaşlar,
Nede olsa ardında kırık bir kalp kalır.
Umurumda değil, unuttum dersin,
Resmide yok artık ama. kulağında acı bir ses kalır....elveda....

bir ah ettin, sarardı yapraklar...
çölde mataran ben olayım...
sarı hüzün, kırmızı çile,
mavi hasret gökkuşağının renklerinde....
umudun yeşili, ben olayım gözlerinde.....
.....

bir gönül seliydi geldi geçti,
harman vakti gelmeden biçti,
farkettim ki, yeni değil eski,

onsuz anları sayardım,
artık, bu ruyadan uyandım......

ne gençler gördüm içi ihtiyar,
eylemiş kendine dünyayı yar,
onlar ancak dışını boyar,
ne ihtiyarlar tanıdım içi bahtiyar...
....
boşa geçme, iz bırakmak gerek,

bir hikaye anlat dedin bana
düşündüm acı mı tatlı mı olsun
şaşkın şaşkın baktın ve sonra
bakma bir kalem al da yaz dedim
ağladığın bilinmesin önce bir soğan soy
ve bütün sorularını bir bir sıraya koy

kavuşamayan aşıklar,
hep filmlerde sanırdım...
..dönüp baktım etrafıma,
filmler gerçek olmuş aşıkların hayatında....
..matinesi kapalı gişe,
biletleri karaborsa alırdım......

nasıl aşığım anlatamam sana
ellerini dokun yanıyorum baksana
canımı al koy istersen bedenimi mezara
lale değil gül değil san ki cennet çiçeğisin
artık dayanacak gücüm yok anlasana.....
...........

arama boşuna,gölgem bile yok artık
aşk mevsiminde bir kalbi kırık
mecnun bile olmadı böyle aşık
biraz yaş, gözlerden akan,
budur benden geriye kalan...
.......

dilde değil, elde gibi,
tuttuğumuz dilek gibi,
hasta oldum ilaç gibi,
bekletme gel, ey sevgili....
........
çocuk ol, masal gibi,