Almıyor Ki Koynuna
Ankara'da bir kız sevdim kız Kahramankazan'dan,
Sürüm sürüm sürünürüm bitmeyen o nazından.
Katar katar altınları asmayınca boynuna,
Sevdiğimde insaf yok ki almıyor ki koynuna.
Bir zamanlar böyle miydim? Boylu poslu eridim
Bir kara sevdaya düştüm, mumlar gibi eridim.
Katar katar altınları asmayınca boynuna,
Sevdiğimde insaf yok ki almıyor ki koynuna.
Anam bizi everdiydi büyü ile falınnan,
Olmuyormuş ki yiğitler sevda yalan dolannan
Katar katar altınları asmayınca boynuna,
Sevdiğimde insaf yok ki almıyor ki koynuna.
Mehmet Semercio
Mehmet SemercioKayıt Tarihi : 29.5.2024 11:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Semercio](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/05/29/almiyor-ki-koynuna.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!