Alma ahımı,
Gözlerinin mahmurluğunda uyanayım sabahlara,
Zor yılların izlerini savurup rüzgara,
En genç halimle, yaşamadıklarımı yaşayayım.
Bırakma ellerimi,
Avuçlarında erisin yalnızlığım,
Sen toprağı ol ruhumun,
ben köksüz kalmış bedeniyle
tutunmaya çalışan tomurcuk…
İçimden doğru sar beni,
Nasır tutmuş duygularıma bahar esintisi ol,
Yalansız, riyasız, hesapsız sev
Çok sev…
Bilmediğim kadar…
1.Mart.2014
Nurcan Çelik YalunKayıt Tarihi : 2.5.2014 14:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!