Allah Sabredenlerle Beraber

Çıkış yolu bulmaya çalışıyorum,
Sanki her şey üzerime üzerime geliyor.
Bir pazıl var elimde ve son parçasını arıyorum,
Hep bilindik hikayelere çıkıyor yolum.
Oysa maviydi umutlarım,
Önce griye, sonra da siyaha evrildi.

Şimdi bir cenderenin tam da içindeyim,
Vurup kapıyı çıkmak var, yapamıyorum; korkak değilim ama ilk defa bir bitiş korkutuyor beni.
Ben ne ara büyüdüm onu bile fark etmeden,
Hayatın bana verdiği kıyafetleri giyip kendimi bir tiyatro sahnesinde buluyorum.
Gülmeyi bekleyen onlarca yüz etrafımda;
Ya güldüreceğim tüm yüzleri ya da "ben bu değilim" deyip, kıyafetlerimi bir hışımla parçalayıp terk edeceğim hayatın beni zorla tuttuğu o tiyatro sahnesini.

Herkes sıradan,
Her şey yabancı,
Samimiyetsiz, boş insanlar...
Bazen diyorum, ne işim var benim bunların arasında?
İki dakikalık mutluluk, üzerini örttüğüm acılarımı yok etmeye yeter mi?
Sorular, sorular... Nefes almak istiyorum;
Gırtlağımda kalan heveslerim,
Yüreğime batan hasretimle
Bir bilinmezliğin içine bırakıyorum yorgun bedenimi.

Parmak şıklatınca biten acılar değil ki insanların bana acımadan yaşattıkları,
Değil parmağımı, elimi şıklatsam geçmiyor acılarım.
Sanki hayatıma ikinci zarı atışım,
Bu "son" dediğim kaçıncı başlangıçtayım?

Saçlarım "bu da geçecek" diyen birinin parmaklarını arıyor,
Gözlerim, içinde kaybolacağım gözleri,
Ve ruhum, dinlenebileceğim bir limanı...
Öyle yorgunum ki,
Dünyayı bir lafımla önümde diz çöktürecek güce sahip olan ben
Bu defa lâl'im.
İnsanın ciğerleri acır mı?
Her nefes alışımda ciğerlerimin acıdığına, kanadığına şahit oluyorum.
Gitmek mi iyi, yoksa kalmak mı
Diyen ayaklarıma inat kapı eşiğindeyim;
Bir adım ilerim uçurum,
Bir adım gerim ise esaret...
Ben köle değilim desem de,
Konu evlat olunca kendi ellerimle takıyorum esaret halkasını boynuma.

Bir rüzgarın kayalara vuruşu gibi
Parçalıyor beni imkânlı imkânsızlıklar.
Gecelerim sancılı,
Yorgan altı nefessiz umutlarım...
Uzatıyorum elimi bir boşluğa,
Haykırıyorum, duyan yok.
Ve bir ses bölüyor zindan gecelerimi:
"Allah var."
Ve sığınıyorum bir duanın sıcaklığına;
Seriyorum seccademi,
Alıyorum tesbihimi ve değiyor başım secdeye.
İyi ki varsın Rabbim...

DUA, her kapıyı açar; yeter ki
İçindeki umut kuşlarını öldürme.
Sabret ve bekle;
Bir ayetin sıcaklığı içini ısıtsın:"Allah, sabredenlerle beraberdir."
26.08.2024 18:08