Alıştım sensiz yarınlara umutla bakmaya,
Alıştım saçlarını resminde okşamaya,
Alıştım rüyalarda seninle dolaşmaya,
Alıştım,alıştım bir tanem alıştım artık.
Alıştım gündüzleri gecelere eklemeye,
Alıştım gelmesen de zamansız beklemeye
Alıştım içim kan ağlarken sahte gülmeye,
Alıştım, alıştım bir tanem alıştım artık.
Alıştım kader mahkumu gibi ağlamaya,
Alıştım tanrıya her gece hep yalvarmaya,
Alıştım içip kör kütük sarhoş olmaya,
Alıştım,alıştım bir tanem alıştım artık.
Varlığın en güzel hediyeydi yokluğun ölüm.
Bu şehir bomboş sen olmayınca gülüm.
Yaşantım yaşantı değil sensizlik hep ölüm.
Alıştım,alıştım bir tanem alıştım artık.
Kayıt Tarihi : 2.4.2004 20:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
dair yazılmış gibi.sonra her alıştımdan sonra ki her dize
farklı bir biçimde ele almaya zorluyo r kendini ki bu yüzden komple bakamıyorum bu dizelerin içeriğine,kopuk kopuk ele almak zorundayım gibi sanki.
dörtlük yazmak zor iştir gözüm..
başarılar.
TÜM YORUMLAR (1)