Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Ne acı,
Gözlerine bir daha bakamamak.
Alışkanlık, aşılması zor bir dağ gibidir...
Yüreğinize sağlık !!
Hiç beklemiyordum gidişini,
hesaplar hep yanımdaymışsın içindi,
meger, hiç ögrenememişim matematiği,
denklemler hep sana çıkarken,
ya kerat cetvelini şaşırdım
yada formulu unuttum,
senin hesaplarını hiç bilememişim.
yine gidişinle süprizli bir sıfır aldım.
bari ikmal olurmu onu söylede öyle git.
şansım varmı sevinmeye söylede öyle git.
öyle git. ............ MADemircan.
Mısralarınız kısa ve öz, fakat insanın hep gidişlerde hüzüne gömülmesinin acısını yaşarken hisedilen hüznü öz mısralarla güzel anlatmışsınız. üstelik ışık oldu okurken, banada farklı pencereden seslenmemi sagladınız canan hanım. teşekkürler.
Bir teşekkür de, Sayfamda ki yorumunuz için. geç bir teşekkür biliyorum. ama siz beni anlarsınız. ve cevap verdiğim tek kişisiniz...
sizleri tanımak, şimdide sizlerden okumak sevinç oldu...
gül sevgiler ve saglıcaklar.
paylaşımınız ve yazdırdıgınız için teşekkürler.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta