Alışırsın Şiiri - Hülya Sevinç

Dünya, bir değirmen gibi
Durmaz, öğütür her şeyi,
İnsanda buğday tanesi,
Ezilmeye alışırsın.

Çocukken kötü değiller,
Kıvama gelmeyi bekler,
Hamuru yoğuran eller,
Yumruğuna alışırsın.

Batsa kayığın derine,
Dünya yıkılsa üstüne,
Herkesten kazık yesen de,
Şükretmeye alışırsın.

Sorsan, “bunu hiç yapmam!”der
Yapanı da hep kötüler,
Bilmez yarın neler bekler,
Kötülüğe alışırsın.

Neden geldiğini bilmez,
Bunu çoğu merak etmez
Dünya, tadından da yenmez
Yaşamaya alışırsın.