Alışamadım Şiiri - Abdulhakim Hakkısever

Alışamadım şu şehir hayatına,
Alışamadım Gardaş!
Köyümün dağlarını hatırlamadımki hiç.
Ne hayalini kurdum oraların,
Ne de düşünü.
Okuyunca bunları,
Sakın ha!
Nankör olduğumu sanma.
Hiç unutmadımki hatırlayayım,
Hiç ayrılmadımki oralardan.
Düşüne dalayım.

Alışamadım şu şehir hayatına,
Alışamadım Gardaş!
Nasıl unuturum!
Okul arkadaşım Meme'de
Evlendiğinde oğullarına
Kivre olacağım sözünü verdiğim günleri.
Kivrem Memed'le
İnek ve danaları yaydığımız günleri,
Öğlen vakti kuyudan su çektiğimiz,
Arada bir tutturup yanık memleket havaları,
Söylediğimiz günleri.

Alışamadım şu şehir hayatına,
Alışamadım Gardaş!
Nasıl unuturum!
Eşeklerimizi boğuşturduğumuz ve,
Benim eşeğimin hep yenildiği günleri.
Babama;
''Neden babam da benim dediğimi yapmıyor,
Neden güçlü ve genç bir eşek almıyorki bana?''
Diye hayıflandığım günleri.
Reşat'la küs olan Kivrem Meme'di,
Barıştırmak için
İneğinin boynuzunu kırdığımız günleri.

Alışamadım şu şehir hayatına,
Alışamadım Gardaş!
Nasıl unuturum!
Köyde en iyi cevizi olan Fatma teyzenin,
Elimizden zar'ı ağladığı günleri,
Anamın;
'' Sen dur,akşam baban gelsin,göstereciğim sana''
Diyerek,zavallının içlendiği günleri,
O gün akşama kadar
Babama söylemesin diye,
Anama yalvardığım günleri.
Komşunun kızının,
Kayısılarını yolduğumuzu söyleyerek
İftira ettiği ve boşu boşuna
Anamdan işittiğim sözleri,
Köyde sadece üç tane olan
Dokuz transistörlü
Rus yapımı Masgot marka radyodan
Dinlediğim yurttan sesleri.

İşte!
Bir başkaydı onlar.
Bir başka benim için.
Nerden bilebilirdim?
Şimdi anlattığımda onları
Hanımın bana '' adam sende'' diyeceğini,
Devri geçti onların deneceğini.
Anlamazlarki,
''Geçmiş zaman olurki hayali cihan değer..''
Sözünün bu olduğunu.