Alın Yazısı Şiiri - Halil Kumcu

Seccademde dilime saklanan,
Gönlümdeki alnıma yazılmamış;
Hayat, yaşamdan ölüme gitmek,
Yüreğine dokunmak, yanmakmış.

Gittiğin her adımda kıyametler koptu,
Dudaklarım düz bir yazıda titredi.
Yaşadığım sanki kayıp bir masalmış;
Bir tufan gibi sevmek bile yetmedi.

Bir şey istemez vuslata âşık bülbül,
Kazıdın, kopardın dallarımı kurumadan.
Herkesin bir alın yazısı varmış,
Süzülür gün gün aynalardan.

Yalnızlığımın üstüne sinen kokun,
Birkaç satırdan sonra karalanmış.
Beni yakıp yıkan bu kelimeler,
Gerisi ötesi yok bunun; aldanışmış.

Nokta nokta kanadın mı hiç konuşurken?
Kendini kaybedip bir ömre hapsettin mi?
Yaprak yaprak düşerken takvimlerden sen,
Ben yitip giden ömürde kimsenin uğramadığı o limandaki gemi.