Ellerin okyanusun üzerinde
ben;
denizler aşırı gidip geliyor üzerime martılar
çocuklar bir oyun oynuyor kurdelaları yeşil
sen gülüyorsun, çiçekler bir bir açıyor
sonra çocuklar koşup içeriden uzaklara geliyor
Yalnızlık
ellerini gördüğüm gün
sonra o günün
içimdeki tadı
Yalnızlık; senin gidişin
hayatın yerin dibine geçişi..
Cismi bile yok, tanıdık gelen yüzlerin yüzüme
canım içimden taştı
tanıdığım her şeyi bırakıp
huzur unutulan o masal
kendi halimle böyle
çok mutsuzum
Ve artık böyle
hiç durup düşünmeden
uçar gibi..
bir martının yanında
bir daha artık böyle
derde derman aramadan
Yağmurun ağladığı olur mu hiç?
Olur..
Gözleriyle deryaları küstüren
öyle sebepsiz giderse,
hiç yok yere redederse
Düzenin tıkırtılarına vuruyor yazılarım
Çınlıyor satır sonlarına
Genzinden söylüyor R'li cümleleri
Kimi zaman şöyle bir arkama bakıyorum
Ve sigaramın yardımıyla
Halka halka duman üflüyorum ağzımdan.
Durmadan kımıldanır iki yanımda
Şeytan!
Yüz bulur çevemde yere inmez hava gibi,
Duyumsarım ciğerimde yananı, tutuşanı
Sonsuzluk tedirgindir
Geç salar dışarıya istekleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!