Sert-kasvetli bir gömlekti omuzlarında ki
Düşünüyordu adam,
Yukarıda eylül güneşi
Sabahlardan korkarak uyanan
Geceleri bir çocuk başı gibi okşayarak
Son günleri düşünüyordu adam.
Adının Kürtçe olması kimin umrunda
Ben anadilimde seviyorum seni
Bir anadil boykotunun ortasında,
Sana giden bütün kelimelerim evrensel.
Bir yeni alfabe yazıyorum,
onlar iyi çocuklardı
ve yeşil parkaları ile
ellerinde kitaplarıyla
yürürlerdi;
her şehrin en layık yerinden.
Yağmur yağmıyordu,
Islatıyordu üstelik.
Bir esmerin gözlerinde ki hasret,
Bir o kadar yalnız
Bu acının sahibesi,
Belki o merhume,
Bu yalnızlık yıkılacak
Seninle bir başka gülecek bu sokaklar
Hani yağmurda demiştik
Karanlığı yaktığımız / duvarları yıktığımız
-O yağmur
Bulutların ağlaması,
Gecenin burcunda ateşler yanıyordu,
Yüreğim burca bayrak olmasa
Tatmazdım belki acıyı bu kadar.
Seni sevmesem demiyorum
Biliyorum ki;
Yağmurlar şimşeklere inattır
Gözlerinde bir bahar oluyor her baktığım
Ben sonbahar kalıyorum nedense
Öyle bir hasretsin ki içimde,
Yüzün yüzümün önünde
Kör kalıyorum güzelliğine
Göremiyorum bile…
Bahçede bir ela kovan
gözlerinden arta kalan
hayattır menekşelere gülen
o bahçede ki ela kovan
Saçlarından akan bal
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!