Yalnız adam bir başına kaldı
Yine gelmedi
Biliyorduki!
Gitmez denenler gitti
Birazdan yine güneş batacak
Ay çıkacak
Böyle ayrılmak istemezdim
Senden ve bu şehirden
Gitmek zorundayım
Bunu sende biliyorsun
Ağlama artık n'olur
Hatalar insanlar içindir
Birgün sende seversin benim gibi
İşte o zaman anlarsın
Yaşamanın anlamı ne
Ağlama gülüm
Umutların unutulsada
Sabahlar gemesede
Anne boynunu bükme n'olur
Kuma yazılan yazı gibi
Kaderin bilinmeyen yanı bu olmalı
Gelip benide buldu
Kaçamadım anam kaçamadım
Bazen duygularına rehin kalırsın
Gözlerin çağırmıyor beni
Oysa gözlerini hiç görmedimki
Nezaman bakmak istesem
Kavga ederdik göz göze
Aslında bütün savaşımlar sevgi içinmiş
Birbirimizi sevdik ama anlayamadık
susmalımıyım
yüreğimin yangınlarına inat
özür dilerim yüreğim
inat ettim işte
artık susuşlarda seveceğim
yemin etmedim
Kazdağı eteklerinde
Şirin bir kasaba BAYRAMİÇ
Tam ortasında
Sessiz,sıcak,sevimli...
Buğulu camların arasında
Aşiyan;
Önceden şiirlere yazardım gözyaşını
Şarkılarda duyardım ayrılığın adını
Hiç aklıma gelmezdi
Bir kadını bu kadar çok sevebileceğim
Seni bilmeden,tanımadan önce
Şimdi durup durup düşünüyorum
Henüz yeni tamışmıştık
Biraz sonra isimlerimizi bile unutacaktık
Çekingen ve ürkek bakışlarında
Duyguları saklı
Martıların fırtınayı sezişi gibi
Aktı gönlüme sevgiler çağlayan gibi
Seni ilk gördüğüm yere gittim
Henüz açılmamıştı
Yine de merdivenlere oturup bekledim
Veda etmek istiyordum
Rüyada gibiydim
Sabahın erken saatleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!