Önce gözlerde ölür sevgi
Arasıra umutsuz sözlerde
Bazende yüreklerde öldürülür
İhaneti görmüşsen eğer
İstemesende ölür
Yüreğini kanatarakta,
Bu akşam son kez buluştuk
Aşkın sonunu nede çabuk bulduk
Şöyle bir mazimizi konuştuk
Kaldır kadehi bu son gecemizde
Kaybetti aşk; kazansın dostluk
Şafak vakti
Ağlıyordu
Kalabalığın ortasında
Bir tek anam ağlıyordu
Feryat figan
Gitti evimin direği gitti
Şafak söker
Gün ağarır
Güneş sesizce gülümser
Ağlama gülüm
Yüreğini de yanına alarak
Ayak sesleri geldi önce
Rüzgarda dans eden saçları
Şehrin üzerine çöken gece gibi
Karanlık ve sessiz
O ifadesiz bakışları
Hiç anlamadığım sözleri
Son bakışları durgun
Sessiz sessiz oturdu
Bir garip olmuştu gelişi
Gidişini hiç görmedimki
Ağlama demek kolay
Yıllar sonra ilk defa
Kulaklarda ayrılık şarkıları yankılandı
Nedendir bilmem!
Sözler geldi geçti
Boş yere dudaklarımızdan
Aslında belliydi
Boğazıma dizilen kelimeler
Sanki konuşmaya yeminli diller
Sessizce vedalaştı gözler
Birlikteliğin son anı
Son sözleri yankılanırken kulaklarımda
Bakıp kalan bir ben
Umutlarım yorgun
Sensiz seni düşünüyor;
Senin başkasında oluşuna
Hiç bir şey yapamayışıma
Ağlıyorum çaresizliğime
Tiksinerek kendimden
Bu akşam bir garip
Gökyüzündeki yıldızlar
Arasında ay
Hepsinde ayrı bir mana
Saatlerce esti rüzgar ılık ılık
Ümitlendi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!