Bu hayat denilen rüyada
Hiçbir şeyken
Birden her şey olduk birbirimize...
Saf farkındalığın okyanusu
Ne günahkar ne de erdemlidir bize...
hiç bilinmeyen yerlerden
esen rüzgar
ürkek ezgilerle
çıkageldi karşıma
duygu ve düşüncenin
imgelem ve kavramlarıyla
güzel bir düşünüyle başladı
seni sevmek
ne yarar umudu bu
ne zarar korkusu.
sadece senin
iyi ve hoş olmandan
korkaklığın ya da cesaretin bedelini yaşarsın
seçimi sen yaparsın bir başkası değil
bir başka sonbaharda başlarsın yaşayamadıklarına
ama çok geç olmuştur artık
sen o eski sen değilsin
ne yazlar ne kışlar geçti üzerinden
sevgi içtenliktir
hiç engel tanımaz
bilmez
bir yel gibi eser
gelir bulur
yalnızlıktan kurtarır
güvercin kanadında takıldı kaldı özgürlüğüm
üzülmemek elde değil
herşey aldı götürdü doğallığımı
dağarcığımda saklı kaldı tutkularım
ezgiler yazılmadı baştan sona roman
ne yapalım
sevmeleri geciktirdik
hep başka baharlara bıraktık
ne umduk ne bulduk
neyi bekledik durduk
düşümüzü gerçek kılmak
bu kadar zor muydu
sormazlar be gülüm doğarken
sanma ki yaşarken soracaklar
ama hep sen soracaksın
gönlümün dost gülü...
yol da sen
önce annemi sevdim
sonra babamı
derken kardeşlerimi
ve arkadaşlarımı
ama şimdi öyle mi
herşey değişti
....yürüyordun Piyer Loti'nin önündeki kaldırımda...ne düşünüyordun kimbilir...
dalmışsın yine.. sevgi ve güven üstüne, hangi yapıları kimle kurmayı düşlüyorsun...biliyorum sen de, sapına dek gönlünce sevmek istiyorsun...
ama gel gör, seni de hapsetmiş, her gün biraz daha farkına vardığın o gerçeklik...önüne örülmüş olan bu engelleri, aslında sen de biliyorsun nasıl aşacağını...bir yerlerden başlamak gerek diyorsun artık...bunu görüyorum
o tavrında ve kendine tebessüm eden o gözlerinde...yakalayabilirsin düşlerini, herşey an meselesi...kim o sendeki.. söyle önce kendine..elbet seveceksin herkes gibi sen de...gün ve gün adımını sürttüğün bu yollarda
birine tutunarak, yürümek hakkın dostça ve arkadaşça...aşkla dolan kalbinden sevgilerin taşmasıyla.. uzatacaksın ellerini güvendiğin ve inandığın birine..bekletme hayalindekini..bak kendine de yazık..bu yaşlamalı bir an önce..yaşamanın kanunu bu çünkü..seni seven biri şu an yanından geçiyor..ama otobüsün içinde..tanıyor o da seni..aynı şeylerde gözler buldu birbirini..nedense sözler çıkmadı..dökülmedi dudaklardan..böyle satırlara dökülür gibi..gerçekten sevmek bu mu..seviyoruz sevmesine de..gel gör işte..ağzımızı bıçak açmıyor..kutsanmış yasaklanmış.. sevgiyi söylemek bile...öyleyse neden..bu kültür bu eğitim bize.. yazık etmiyor muyuz doğamıza set çekmekle.. ket vurmakla..ölmeden öldüren nedir bizi böylesine..neyi kanıtlamak istiyoruz..kime niye bir hiç uğruna..boşuna örmüşüz görünmeyen ağları önümüze.. koparıp atmak hakkımız değilse..bir başkasını yaşıyoruz demek.. kendi kendimiz olmaktan çok uzak.. hem de üstelik iyileşmeyecek bir hasta gibi.. dünyanın sadece acısı bizdeymişçesine..demek ki bir oyun oynuyoruz..rolümüzü mü beğenmiyoruz..
yoksa rol mü bizi dışlıyor..eksik olan bir şeyler var ama ne.. gel birlikte araştıralım kendimizi ve oynayacağımız oyunu.. beraber amaç edinir..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!