bugün kaldırdım duvarları aradan
varlıkla birim artık
içim dışım aynı...
ben herşey oldum
bana ait şimdi herşey...
koparıldı benden alındı elimden
güzel olan ne varsa
itildim atıldım sevmediğim şeylere...
tartıldım hep yanlış değerlerle
geldim bu yaşa...
Özdeşleştirme dünyayla kendini
Tutsağı olursun yoksa hayatın
Rahat ve huzurlu olmak istiyorsan
Zihninde arzu ve korkulara yer olmasın sakın
Her ne kadar duygu ve düşüncelerin
Zamanla değişse de
Sönüp gitmeden henüz umutlar
Elimizi çabuk tutalım sevgilim
Varlığı ile yokluğu bir kuş misali
Gelip geçiyor yıllar
İçimize yağmadan karlar
Son bulacak yakında herşey
Evreni bak hovardaca tükettik
Varlığı ne de kolay yok ettik
Götüren götürdü deve yüküyle
İçine ettik bu güzelim dünyanın
al sana sevdiğin bir iş
al sana sevdiğin bir eş
bilmem diyen oldu mu...
bu biraz şans kısmet işi
iltifata tabi marifet işi...
şiir yaparım duygularımın bilincinde
akıp giderim düşler dünyasında
hislerim şiir tadında savrulur gider rüzgarlara
bazen bir yağmur olur yağarım yeryüzüne
bazen bir kuş olur uçarım özgürlüğüme
kime kusurum var,kime zararım
Allah insana şefkati ve merhameti doğuştan versin, sonradan olmuyor. Sen melek olmuşsun neye yarar ki.! Bazı insanlar, en küçük bir olumsuzluk yaşadıklarında, birden bire ve biz hiç anlamadan hayat akışı yolumuza çıkıyor ve vicdanları hiç sızlamadan bize kötülük yapabiliyor; asıl suçun nerde, kimde olduğunu hiç düşünmeden, araştırıp öğrenmeden. Bu basitlik ve acizlik içinde yapılanlar, maalesef dünyamızı karartıyor. Yaşamın ne anlamı kalıyor ne de şevki. İnsan, bunu, bir türlü içine sindiremiyor. Haksızlığa uğramak ne kötü bir şeymiş ya rabbim! Mahsumiyetin mazlumiyeti yakarken içini; uzanmazsa bir el, arayıp sormazsa bir dost, çekip gitmek istersin ama nereye. Bir süre sonra gitmenin çözüm olmadığını görürsün. Artık haksızlığa bir çare ararsın. Sonunda bir gün içindeki zehiri atmanın affetmek olduğunu öğrenirsin. Bu tecrübe en büyük ders olur sana. Hayat böyledir işte! İpte yürürken düşürürler ya da düşersin bazen, çıkıp tekrar ipte yürüyebilmelisin; iyi bir ip cambazı olabilmek için. Yaşam sirkinin bunu her zaman senden istediğini sakın unutma! Yaptıklarından belki pişman olmuştur deyip, af edersin hain düşmanı, çünkü arkadaş, dost olmaktan başka bir yol yok. Dost, dosta gerek biliyorum. Dostunu iyi seç; düşman bizi istemesek de gelip buluyor zaten. Herkesin canı sağ olsun...
Barış sen kalbimizde yaşıyorsun
Barış her ölüm erken ölüm
ama be seninki hepten erken ölüm
bu girdap seni de alıp götürdü bizden
çok kısa yaşadın ama geniş...
biz de seni çok sevdik Barış...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!