Biliyor musun, ben ömrümce seni aradım?
Seni beklerken belki de biraz yaşlandım.
İkinci baharım da senden çok hoşlandım.
Şiirlerimi, duygularımı senin için yazdım.
On dört Şubat sevgililer gününde, seni tanıdım.
Dünya tatlısı aşkımdan, evlenme teklifi aldım.
Yosun yeşili gözlerine baktım, kor ateşte yandım.
Ben Tair sen Zühre oldun, sana şiirler yazdım.
Sen uzak diyara gittin, hüzün kapladı, içime.
Seviyorum Can
En çok gözlerinden öperdim senin
Kara gözlerinden
Sanki dipsiz bir kuyu gibiydi bana
Nezaman bahar gelse aklıma
Seni düşlerim karşım da.
Birlikte geçirdiğimiz o bahar bayramını
Hatırlarmısın canom?
Bir kâbustur hayatımda,sensiz geçen gecelerim.
Aşk sarhoşu eder,beni rüyamda ki sevgilerin.
Fırçasını kim sallar,aşka susamış sevdalıların,tuval deki,rengarenk resimlerin?
Aklımı benden çaldı,senin sarı saçların,yosun yeşili gözlerin.
Ne olur,gel bana, benim şiir kalpli sevdiğim! ..
Bonkörce harcadığım geçen yıllarımı
Göz açıp kapamadan aniden biti verdi
Ellerim ellerini tutmadan can yoldaşım
Her gün kuşluk vakti yollara düşeriz biz
Bütün yolcular bizim için veli nimetimiz
Rekabet olmasaydı süper olurdu seferimiz
Yolların fatihi minibüsçüleriz biz hepimiz
Soğuk kış geceleri insana yare hatırlatır.
Yalnlzlığın garipliğin çöküşüdür kış,geceleri hazan yapralları gibi tek tek dökülür.
yüreği tarumar olmuştur soğuk kış gecelerinde umutsuzca bakar etrafına sıcak bir nefes arar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!