Neylesin bu garip gönlüm bayramı, seyranı?
Gönlümün Sultan'ı, ruhumun Abat'ı garip anam!
Seni tanımadan önce geceleri rüyalarım da her zaman kabuslar görüyordum.
Zebaniler karabasanlar görüp terler için de uyanıyor,
besmele çekip tekrar uyumaya çalışıyordum.
Gülom..
Her akşam içerken düşlerim seni ben
Aklımdan seni bir türlü söküp atamadım
Bir gün anlar da dönersin dedim ben
Belki de bizi için için, yakan, garip bir sevdanın ateşiydi.
Saman yangınları gibi, biz her gün yavaş yavaş, sessizce yanıyoruz.
Bilmem seni satırlarımda, kaç kez anlattım?
Ayrı kalmanın çaresizliğinde, sanki kör düğüm oldum.
Yine akşamın kasbeti çöktü içime
Seni düşlerim ben bütün kalbimle
Muhteşem güzelliğin ah hayalimde
Aşkımız kalmasın sakın mahşere
Hava dışarı da ayaz çok soğuk
Kan dolaşmıyor vücutta donuk
Fakir ölüyor sesi çıkmaz boğuk
Vekil düşünmez aç değilki lâvuk
Sokak hayvanları deyip geçmeyin
Zalim olmayıp hayvanları sevelim
Kışın onlara barınak yemek verin
Dost diye güvenipte arkandan
Kuyunu kazan dostun olacağına
Barınaktan bir hayvana sahip ol
Geceler benim kâbusum oldu
Yaşarken hayatı ruhum soldu
Çaresizlik benim şansım oldu
Sevginle ben hayata döndüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!