Şiir gönüllü insanlar yaşarmış bu ülkede bir zamanlar...
Devletin en zirvesinde oturan padişah da şairmiş, eli hayatta kalem tutmamış, şehir dahi görmemiş genç, yaşlı, köylü erkek ve kadınlar da...
Biri:
'Merdümü dideme bilmem ne füsun etti felek?
Giryemi etti füzun eşkımı hun eyledi felek!
Şirler pençe-i kahrımda olurken lerzan
Beni bir gözleri ahuya zebun eyledi felek! ...' (Yavuz Sultan Selim)
derken padişah, askerden dönmeyen oğlunun ardından da köylü kadını:
'Eledim eledim, öllük eledim,
Aynalı beş ...
Benim için bir şiir yazar mısın Can? ...
Bir parça melâl olsun dizelerinde.
Birazcık da hüzün damıtılmışından
Hüzzam vursun mızrabı perdelerinde,
Hep firkat söylesin sevda sazından;
Benim için bir şiir yazar mısın Can? ...
Zift karası sürmüşsün
Yüreğinin kapak uçlarına
Dünya sana karanlık,
Dünya dar! ...
Zılgıtlıyorsun yaklaşanları.
Kalp kapakçığında sorun var;
Anladım ki her şey
Hüzünmüş meğer.
Kışın yağan kar,
Baharda iğde kokuları,
Sonsuzluk mavisi gökyüzü,
Kanat çırpan kuşlar;
Ruhumu bir ince sızıdır sardı
Galiba bir şiir doğacak bu gün…
Önceleri hafif bir ağrı vardı
Sancılar içimi boğacak bu gün…
Boğazımda düğüm düğüm sözlerim,
Ben gül atan insanları sevemedim hiç;
Yapmacık sevdalara da inanmadım.
Can atan canları sevdim hep;
Yüreğiyle geleni
Ve bir de seni...
Suyu içiyordu bir ırmak
Serçe kanatlarından
Ve ben müthiş çocuktum o zamanlar
Müthiş çocuk
Ellerimde patlıyordu eleğimsağmalar.
Balıkların suya hasreti gibi,
Özledim, özledim, özledim seni! ...
Yüreğimde bir kor ateşi gibi,
Közledim, közledim, közledim seni! ...
Yağmur oldum saçlarından akarak,
- Dünyanın En Büyük Teröristi ABD ve Onun Asî Çocuğu İsrail Zulmüne Seyirci Kalanlara…
Vazgeçtim maviden, pembeden, aktan
Siyaha boyayın, siyaha beni! ...
Işık istemem ben, kararsın her yan
Siyaha boyayın, siyaha beni! ...
Münzevî duygularla geldim ben,
Muhkem kaleleri yıkarak...
Tenha sözlerim vardı söylenmemiş,
Bitirilmemiş şiirlerim,
Yatılmamış düşlerim vardı.
Ve bünyem yüreğime dardı...
ŞİİRİN ROLÜ
Zulmün, terörün, gaspın, hırsızlığın, zorbalığın, haksızlığın, adaletsizliğin ve güvensizliğin kol gezdiği dünyamızda, insanlık kurtuluş için çareler ararken, şiiri çare diye sunan bir ses duydunuz mu hiç? Eğer duymadıysanız bu sese kulak vermenizi isterim...
Çığlıklar atmaya başladığımız, çözümler üretmeye çalıştığımız, etkiyi tepkiyle karşıladığımız ve tüm olumsuzluklar karşısında, çoğu zaman çaresiz kaldığımız bir dünyada, bu duruma düşmemizde acaba “şiirsizlik” de bir etken olabilir mi? ...
Bu gün, akla gelmedik katliamları gerçekleştirenler, terörün bin bir türlüsünü insanlık üzerinde deneyenler; canilikleri, zâlimlikleri gözlerini dahi kırpmadan sergileyenler, şüphe yok ki insanî özelliklerini yitirmeye başlamış, kabalaşmış, betonlaşmış ruhlardır.
Körpe, saf, masum ve temiz yürekleriyle dünyanın çiçekleri olan çocukları dahi katletmekten, onlara işkence yapmaktan çekinmeyenlerde eksik olan yegâne şey, insanlık vasfından uzaklaşmaya başlamış bulunmalarıdır.
-
Gül Orkide
Tüm Yorumlarüzerinde yorum yapamayacağım kadar etkilendim.lütfen mutlu ol mutlu yaşa.ellerine yüreğine sağlık.