Ali Şeyh Özdemir Şiirleri - Şair Ali Şey ...

Bende yitirdim kendimi,
Kararttım tüm ahengimi
Soldurdum mavi rengimi;

---Özümü kaybettim
----- Bulan var mı? ...

Kalbur edip yüreğinde
Ele beni, ele beni...
Bebek gibi beşiklerde
Bele beni, bele beni...

Yüreğimi yakıp pişir,

Tomurcuğun çiçek yapıp
Açmazsam affetme beni! ...
Yüreğimi bıçak yapıp
Biçmezsem affetme beni! ...

Unutamam sözlerini,

Her gece
Saçların örerdi rüyâmı
Uzadıkça uzardı uykularım
Avunurdum…

Gözlerin

Tutunduğum elsin sen! ...
Sığındığım dilsin sen! ...
Her dem çiçeğe duran
Yediveren gülsün sen! ...

Bir yüreği
Bir yüreğe bağlamak…
Yanaklara dökmeden gözyaşı
-Ağlamak
--Ağlamak
--Ağlamak…

Özlemin Kerbela’dır
Bükük boyunlar vuran.
Vuslatın hüseynî bir bakış
Muhayyilemde duran.
Sevdamın deve dikenisin sen
Hep

Beni “BEN”siz bırakan
“SEN” i getirdim sana…
Hep yeniden başlayan
“SON”u getirdim sana…

“Sus! ” desem
Konuşur gözlerin.
“Konuş! ” desem
Susar ellerin.

Sus, konuşma!

Halbuki eskidi tüm dağlarım…
Hani ardıçlar, doruklar, meşeler
Nerde çınarlarım? ...
Koruk ekşisi çalıyor üzümler
Viran olmuş bağlarım? ...