Güzel ashab toplanmış:
Resulu dinliyordu.
Fani dünyadan bana:
Üç şeydir sevdirildi.
Birisi güzel koku,
Paran varsa akıllısın.
Hemde herşeyi bilirsin.
Fakıra sıra gelince:
Koyver ğarip gidiversin..
Herkes sever zengini,
Epeyce zaman oldu:
Yazmıyorum ben şiir.
Dertlinin dertlerini,
Ancak çekenler bilir.
Çok istiyorum dostum;
Evler gider, bağlar gider.
İnsan ömrü gelir geçer.
Dünya kadar malın olsan,
Birgün: “ malım” diyen göçer.
Çok çabuk geçti zaman.
Bir, bir bitti takvimler.
Önce göç edenlerden,
Kalan sade resimler.
Nerde eski insanlar?
Bir senelik bir zaman:
Ömürden kopup gitti.
Hiç farkına varmadan;
Hicri yılbaşı geldi...
Çok mübarek bir aydır:
On aralık Çarşamba;
Telefonum zil çaldı.
Arayan Zinnet idi:
Bediri müjdeledi.
Torunlarım beş idi:
Ne kapılar çalınır,
Nede soranın olur.
Burası ğurbet beyim:
Bayramlar ruhsuz olur.
Gülmez insanın yüzü:
Bir Perşembe arkaşamı;
Açtım televizyonu.
Dostum karabacağın:
Elinde mikrofonu.
Çok zarif giyinmişti:
Durma sende çalış oğul.
Ancak çalışan kazanır.
Tembel, tembel yatıp durma.
Hadi sende çalış oğul....
Mevlamızın hükmü böyle.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!