Adı her zaman dilimde
Öterim ELBİSTAN deyi
Gonca gülleri elimde
Tutarım ELBİSTAN deyi
Hatırlarım her anı’mı
Yüreğim yerinde duramaz oldu
Kendini yeriyor elimde değil
Sevgiyle besledim yaramaz oldu
Kalbimi kırıyor elimde değil
Bilemedim saprı neden taşırdı
Yüreğimi kavurdum
Tellere verdim gitti
Emeyimi savurdum
Yellere verdim gitti
Yıktı yarim kaşları
Azıcık aklımla düşlere daldım
Yıllar öncesinden fikrini bildim
Çığlıklar atarak saçları yoldum
Kabak oldu başım kelliğe çıktı
***
Bir gıcık tanırım meçhuldür adı
Özlemin yakıyor unutma sakın
Resimlere bakmak gönle yetmiyor
İsterimki bana olasın yakın
Uzaklardan sormak gönle yetmiyor
Hasreti bitirsen aşkla coşarız
Bilesin çok, haram faiz,
Banker olma, günlücüğüm.
Suç var ise, demek caiz,
Nankör olma, gönlücüğüm.
Şan’şöhretle gezeceksen,
Anam gibi derdime
Yaren bulamadım oy
Şu garibi yurduma
Karan bulamadım oy
Yeni doğmuş buzağı
Seninle mutlu bir gün
Gömek istemiştim yar
Bekledim gelmedin dün
Sormak istemiştim yar
Tavrınla aldım hava
Kalem elde şaşıp gönül yıkarken
Sivri ucun kestim açtı sandılar
Her kafadan çatlak seler çıkarken
Edep ile sustum kaçtı sandılar
Şu deli gönlümde doluydu duygu
Dünyanın en güzel varlığı kadın
Diyenler meydana gelsin görelim
Erkekten çok çeker zorluğu kadın
Diyenler meydana gelsin görelim
Düşünce halimi gerçek soranım!
Üstat kalemine yüreğine sağlık,güzel bir şiir olmuş