Dostları unutmuş aklı şaşıyor
Nereye tutunsa ipleri yağlı
Soranı kalmadı dertli yaşıyor
Umut’a gidiyor yolları dağlı
Her türlü cefayı tattı ezelden
Bazı garip dert belirtmez atar içine
Yaş olmasada ağlayan gözler var gülüm
Yıllar geçip üzerinden örtse acını
Toz kalsa bile dağlayan közler var gülüm
Git söyle bilmeyenlere bilgi edindir
Bahar geldi ağaçlar çiçeklerin açıyor
Dünyanın bahtsız çarkı aynı hızla dönüyor
Bir zalimin hırsından ne ocaklar sönüyür
Zulum gören insanlar Suriyeden kaçıyor
Almanya
Bülbül kargaya kızıyor
Benim diye gül ağacı
Bak bunu yürek yazıyor
Bakar okumaz doğacı
Sabır fırlamış kalbinden
Çadırı çınarın kurdum dibine
Yine iplis çıktı karşıma benim
Söylediği yalan sığmaz kabına
Tuttu fili sürdü çarşıma benim
***
Çarşımı gezmeye öküz üşendi
İnsanın sırtında kambur gibisin
Seni komşuluğa kim kabul eder?
Gafletler içinden sümsük gibisin
Seni komşuluğa kim kabul eder?
Hep kendi kendine güle oynaya
Köyün birinde bir Garip yaşarmış iki beş ve sekiz yaşlarında üç çocuk sahibi Garib in evi babasından kalma kerpiç topraktan yapma tabanı rutubetli olduğu için hanımı hastalanır hasta haliyle çocuklarına bakmaya çalışır Garipse köyün arazi sahiplarinin arazisinde mahsul sulama çapa gibi işler yaparak geçimini sağlarmış hep dua edermiş Allahım on dönüm bir arazim olsa diye
Bir gün köyün kahvehanesinin önüne bir jeep gelir durur içinden iki kişi kıravatlı devlet memuru iner köyün kahvehanesini köyün muhtarı işletiyormuş muhtar memurları büyük bir saygı örneğiyle buyrun buyrun diye kahvehaneye alır memurlar bir masaya otururlar sonra memurlar muhtarı kahveci sanıp sorarlar muhtar kim diye kahveci sandıkları buyrun muhtar benim der memurlar şimdi dinle muhtar demişler biz toprak reformu için geldik köyün hazine arazilerini hesapladık atmış kişiye tam kırk yedişer dönüm arazi düşüyor devlet bu arazileri arazisi olmayan vatandaşlara verecek şimdi bu köyde kimlerin arazisi yok sen belirle bir listeye atmış kişi yaz bize bir hafta içinde bildir biz sonra gelir o listeye göre herkesin arazilerini kırk yedişer dönüm olmak üzere pay ederiz deyip memurlar gitmişler
Muhtar bir hafta zaman içerisinde listeyi hazırlamak üzere çalışmalara başlar ve fakir arazisi olmayan ilk sıraya Garib i yazar çünkü köyün en gariban yoksul adamı olduğu için ondan sonra muhtar sırasıyla atmış kişiyi belirler ve bu kişilerden birertane dilekçe getirmelerini ister Garipte herkes gibi dilekçesini getirip muhtar a teslim eder ve muhtar a sağolasın beni ilk sıraya yazmışsın teşekür ederim der muhtar da Garip e köyümüzde senden gariban fakir olan yok seni yazmayım da kimi yazayım der ve garip evine gider
Gurbette yalnızım her günüm elem
Acılar çekmekten gayrı usandım
Kime anlatırım olmasa kalem
Derdimi dökmekten gayrı usandım
Hasret ile yürek cefalar çekti
Hasret kaldım yüzüne görmedim n zamandır
Benim mutlu günlerim senin geldiğin andır
Bir görsen şu halimi yürek kor a dönüştü
Dilden çıkan sözlerim hep feryadı figandır
Seyfi kardeşimiz kuracak dernek
Yardım etmek için sormak önemli
Herkesin gönlünde olacak örnek
Çabasına destek vermek önemli
Madem kol sıvamış gönül işine
-
Yüksel Çelik
Tüm YorumlarÜstat kalemine yüreğine sağlık,güzel bir şiir olmuş