Sanki yüreğimde volkan kaynıyor
Günlüm kaderime kızgın be dayı
El alem halime bakıp oynuyor
Yar gelip sormaz kalp kırgın be dayı
Hasretin okunu sıkar bağrıma
Yıllardır taşıdığım.
İçimde sızlayan bir aşk vardı
İki yaşında kaybolan kardeşimin aşkı
Buna gurbetlikte eklenince
Okuma yazmayı çat pat sökerken
Kalem aldım elime
Sevgi istemiştim nefreti verdin
Yediğim içtiğim döndü zehire
Seni yar sanmıştım kanıma girdin
Sevdamı çevirdin viran şehire
Bir türlü gülmüyor yaslıdır yüzüm
Ciğerimi dağlar kalem kaşların
Yoktur yaşamaya heves gözümde
Faydası olmuyor kara taşların
Sevdim seni hasret kaldı özümde
Sen aykırı gittin ben doğru vardım
Hergün hasret ile yanıp
Tüter oldum bu şehir’de
Dikenli dallara konup
Öter oldum bu şehir’de
Dost selam’a biçmiş paha
Sabah oldu gün ağardı
Bilmiyorum ne yaparım
Kaldırım işe çağardı
Bilmiyorum ne yaparım
Kör tutuğunu kırıyor
Götürüp atarım bak seni çarşıya
Vitrine bakıpta üzülürsün gönül
Yada bırakırım boğazdan karşıya
Gelemez kuyrukta ezilirsin gönül
Bir daha danışıp almam hiç rızanı
Sırtıma hasretin yükledi taşı
Kalmadı yürekte hal be sevdiğim
Sel gibi gözümün çağladı yaşı
Gel yanımda bir gün kal be sevdiğim
Kor ettim çiğerim inan közledim
Bin dert ile türlü sızı kalbimde
Yıllardır birikti doldum bu akşam
Bir resmin var idi tozlu albümde
Çıkarıp karşıma aldım bu akşam
Gözlerin yüzüme mahsun bakıyor
Üstünde dertli gideni
Yollar bilemez Şahin’im
İçinden feryat edeni
Kullar bilemez Şahin’im
Gönül sevdiğine kanar
Üstat kalemine yüreğine sağlık,güzel bir şiir olmuş