gün olur
uçuverir gökkuşağı
bir çocuğun elinde
gün olur
dağılır kara bulutlar
karanlık ülkemde
gökteydi mavilik
kızıllık
uçan kuş...
uçan kuşun kanadında
uçtu gitti kuş
uçtu gitti mavilik
iki yaşlı kurt, yaşları seksen
belki doksan, belki de bin
çocukça belki de.
edebiyatın iki dev çınarı
kalpleri soldan atan
hey çocuk!
kabaran yüreğine al beni
kıvrım kıvrım saçlarına al
gezindir beni oralarda çocuk
gezindir
buğday başaklarına dokunur gibi
gün battığında,
bulutlar kızıla çaldığında
eve ekmek parası götürecekti,
ama yapıştı o gün
kara bir el ensesine,
üniformalı,
her gün yolda rastlardım
ben okula gider
o işten eve dönerdi.
ben elimde kitaplar,
üzerimde hep aynı ceket;
o işçi kıyafetiyle
bir evi olmalı insanın
gösterişsiz, sade
kulübe de olsa olur hani
ama deniz olmalı önünde
sırtını ormana vermeli
salkımsöğüdü
nedenselliğin karşı zaman kıyısıdır
kimi zaman savrulup düştüğüm yer
hiçbir şey yapmak gelmez içimden
böyle zamanlarda
bir keyifle kurduğum soframı bile
toplamak gelmez içimden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!