Ali Rıza Atasoy Şiirleri - Şair Ali Rıza ...

-1978 Gençliğine-


Sular misali berrak, durgundum ilkin
Semtimden geçmezdi ne haset ne de kin.

Küçük mavi ve oval bir ofiste,
Gününü gün ederdin.
Yıldızlar düşerdi eteklerine geceleri,
Mehtabın şavkı vururdu camdan odana,
Gece ne kadar güzel derdin.

...Ve bir hayat başladı o akşam,
Zulmet denizlerinde bir hayat.
Bulutlar kahır yağmuru saçtı,
Kalbim çizildi derinden, heyhat!
Nafile artık bugün ne yapsam.

Gümüşhane yolunda dilek ağacı
Arz ile semanın buluştuğu yerde
Yolcular suyunu veriyor her seher
Rüzgâr hüzün devşiriyor yapraklarında
Yollar kıvrıldıkça mavera ötesine
Az gittim uz gittim dere tepe düz gittim

Ve sen geçiyordun Karanfil sokağından
1979 oluyordu sene
Günlerden Nisan'ın yedisi

Hicran kırığı düşler kuruyordun
Saçlarını savuruyordun rüzgara

Sen gittin ansızın söndü yıldızım
İçimde an be an aydınlık yüzün
Nüksetti en derin yerimde sızım
En ücra köşemde kök saldı hüzün
Münzevi dünyamda yapayalnızım

Kalplerde nice acılar bıraksa da yer yer,
Suretine aldanmışız bu köhne dünyanın.
Ne yapsak ne etsek hayat yaşamaya değer,
Bilmem ki sonu ne olur bu garip hülyanın.

Bir gün huzurla uzanırken evimizde,

Beşevler’e gel
Sana cam bardakta çay söylerim
“Eylül’lü konuşuruz” çınar ağacının altında
Kırık kalbimizi onarmak için
Şiirler damıtırız Nazım’ın yerinde
Notası eksik şarkılar besteleriz

-Eskimeyen Dostlara-

İşte siyah beyaz bir eski resim
Oturmuş sırt sırta birkaç genç adam
Gün açık besbelli baharmış mevsim
Gölgeler sularda naif ve saydam

Ankara kalesinde gün batım vakti
Bulutlar burçlardan sökün ederken
Güneş ansızın boşluğa düşer
Gri teşrifatına bürünürken gökyüzü
Zamanın zembereği boşalır birden
Ürkek imgeler belirir sokak başlarında