Ali Parlak Şiirleri - Şair Ali Parlak

Efkar çöktü gülüm gönül dağıma,
Yüreğim közlendi yanar oldu gel.
Nakşoldu acılar yanık bağrıma,
Azdı yaralarım kanar oldu gel.

Alıştım çileye, kedere, gama...

On Beş Temmuz denende, sen gelirsin yâdıma
Nakşeyledim adını ben adımın yanına.
Sensin aldığım nefes, sensin dilimde virdim
Takvim yapraklarını hep o güne çevirdim.
Sen, o gece ülkemin kaderini oyladın.
Şehadet bestesini hem çaldın hem söyledin.

Doksan İki yılının Yirmi Altı Şubat’ı,
Tekerrür etti tarih, zulmü seyretti Batı!

Vahşetin son perdesi yaşandı Hocalı’ da,
Her yüreğe bir mayın döşendi Hocalı ‘da...

Biz Yayladağı'nın sarp dağlarında,
Kayaları oya oya büyüdük.
Türküler derledik yaylalarında,
Törelere uya uya büyüdük.

Babadan yadigâr kazma kürekle,

Zifiri karanlık zalim geceler
Kimsesiz çocuklar zulüm heceler
Zulme rıza gösterirse heceler
Mısralar ağlasın şiir utansın

Kimyasal silahlar bozarken kimya

Çağın kıskacında çırpınır durur
Elleri tozpembe tuşlara tutsak
Sevgi tomurcuğu açmadan kurur
Yüreği mermerden taşlara tutsak

Dev ekranda başlar hayal göçüne

Allah nidaları yayılsın göğe,
Haini ininde boğma vaktidir.
Her adım, her karış tepeye, dağa…
Birer kurşun olup yağma vaktidir.

Soylu mazimize bakıp dalarak,