Ali Parlak Şiirleri - Şair Ali Parlak

Bitti oyun, indi perde,
Düşünce kalmadı serde,
Kendini kor ateşlerde,
Yaktın bre deli gönül...

Uslanmadın aylar geçti,

Ne tam kancık, ne tam erkek.
Bir gün cesur, bir gün ürkek...
Çık ortaya bre korkak!
Ne olduğun belli değil.

Terlemeden yorulursun,

Bir gün emeklerler, bir gün koşarlar.
Gece etçil, gündüz otçul yaşarlar,
Engelleri birer birer aşarlar,
Yağ satar, bal satar, yağlı dilleri...
Yağcılar kentinin müdavimleri.

Adam kılığında bir sürü yılan,
Yalan üstüne yalan!
İhanet üstüne plan,
Bir sürü dönek!
Falan, filan...
yeter ulan döndüğün!

Neden,niçin, nasıl, niye?
Cevapsız kalır sorularım.
Bu ömrü böyle bitirir,
Gene kendimi sorgularım!

Bir cinsi meçhule rastladım bugün,
Saçları ardına uzanıyordu.
En işlek caddenin orta yerinde,
Seyip itler gibi geziniyordu.

Kıçında on yama, burnunda küpe,

SEN BU ŞİİRİ OKURKEN CAN

Can çekişecek Hasan!
Devlet hastanesinin küflü koridorlarında…
İhsan ameliyat olacak safra kesesinden,
Ayşe taburcu,Ahmet terhis..

ADINI TERENNÜM ETTİĞİM ANDA

Adını terennüm ettiğim anda;
Yürek kafesimde kıvranır hüzün,
Kılcal damarlarım karıncalanır,
Üşür iliklerim titrer de tir tir,

Yürek beton!
Beyin beton!
Kemik beton!
Et beton!
Kulak beton!
Gözler beton!

Kiminiz kardelen, kiminiz nergis...
Kiminiz hayalde atlı karınca.
Dört mevsimde açan çiçek hepiniz,
Sınıfın tadı yok siz olmayınca.

Soru sorulanda tetikte gözler,